Giro

Om toch niet helemaal afscheid van Italië te nemen hebben we gisteren uitbundig de wielrenners van de Giro bewonderd en toegejuicht.

Nou ja, voor zover we daar natuurlijk aan toe kwamen. Want hoe gaat dat?

Je zoekt een leuk plekje op langs de route, bij een leuk kasteeltje bijvoorbeeld, je installeert je met campingstoeltjes, broodjes en koffie langs de weg.

En dan na ongeveer anderhalf uur wachten flitsen er ineens zo'n 200 renners voorbij.

Je moet natuurlijk al die tijd die camera in de aanslag houden, want het gaat om ongeveer 10 seconden en die mag je niet missen.

Naast mij stond een mevrouw die hevig teleurgesteld was, want net toen zij haar camera uit het tasje had gehaald was de ploeg al weer uit zicht.
Ik hoop dat ze er toch nog van genoten heeft. De sfeer langs de kant was gezellig en dat is ook wat waard. Toch?