...de nevel van de nacht gaf de dag een watten stilte mee...
...langzaam reed de auto verder...
...links en rechts waren de tuien zichtbaar van een brug, en in de verte zag je slechts vaag de contouren van het landschap...
...Kopenhagen moet een mooie stad zijn, zo was hen verteld....
2 opmerkingen:
Hihi.
En nu wil jij zeker dat ik een verhaal ga schrijven, Adri. Maar eh, dan eh, dan haal ik je laatste zin weg en zou ik verder willen gaan na 'de contouren van het landschap.' Weet je waarom? Omdat je door de laatste zin meteen 2 personages krijgt en daarmee een ingewikkeld perspectief. Dat kan ik allemaal niet, ben slechts een gewone kinderboekenschrijfster...
;-)
Hoi Margiet,
Nee hoor, dat wil ik je niet aandoen. Je hebt het volgens mij druk genoeg.
Maar, volgens mij onderschat je jezelf. Ik weet zeker dat je dat als een "gewone" kinderboekenschrijfster ook kunt.
Ik heb de laatste dagen geleerd dat je dat zo moet doen dat je in de context van de zoektocht naar de juiste interpretatie van je verzamelde waarnemingen, niet alle aanwijzingen beziet vanuit één aangenomen hypothese, want dan zie je andere zaken over het hoofd, en dan belandt je in een tunnelvisie.
Als je daar rekening mee houdt dan kun jij vast ook wel overweg met dat ingewikkelde dubbele perspectief.
Succes!
Hartelijke groet,
Adri
Een reactie posten