De Kluis

Een foto van een muur van een oud pakhuis, met tralies voor de ramen tegen de inbrekers. Daar lijkt het op. Het mag trouwens ook wel een verfje hebben.

In werkelijkheid is het "De Kluis" van de "Abdij van Tongerlo".

Omschrijving (één van de 22) van het woord "kluis" in de Encyclopedie:

"Eerste vorm van monnikendom, waarbij individuen zich afzonderden in "de woestijn" om daar te leven. Tegenwoordig staat het ook voor een klooster van broeders of zusters die vooral die afzondering zoeken en dat meestal doen zonder te spreken met elkaar en vaak in afgesloten gemeenschappen. "

Ik weet niet of de kluis nog wordt gebruikt. Kloosters staan tegenwoordig meer in de maatschappij.

Als men hem al gebruikt, zo kan ik mij voorstellen, is dat misschien juist tijdens de "Vasten". De tijd om na te denken, tot bezinning te komen of zoals men ook wel zegt: de lijdenstijd, tijd om tot inkeer te komen.

Het is vandaag de tweede zondag in de vastentijd.

Hergebruik?

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hier mee aan moet.

Het is tentoongesteld in het "Maritiem Museum", maar het heeft mijns inziens niets met scheepvaart te maken. Of het moet zo zijn dat dit alles gevonden is in de haven, op het strand, of misschien wel afkomstig is uit de kombuis van één of ander schip.

Ik kan het geen "hergebruik" noemen, want dan zou het naar de blikjesfabriek terug moeten om opnieuw te worden verwerkt.

Het is natuurlijk een kunstwerk.

Maar de bedoeling van kunst is dat het je aanspreekt, op je gevoel werkt. Niet, dat het je aan het denken zet.

Of toch wel?

MainPort Live

"In de multimedia expositie "MainPort Live" van het Maritiem Museum maak je door licht, geluid en actie kennis met de haven van Rotterdam in het klein.

Schepen zijn real-time te volgen en in de "control room" speur je door de geschiedenis van deze haven van wereldformaat. "

Zo zie je dat een museum niet alleen stoffig en oubollig hoeft te zijn. Men gaat hier echt met de tijd mee. Al kan ik deze sfeer en deze kleuren niet echt waarderen. Zal wel met leeftijd te maken hebben, denk ik dan.

De Brug

Er zijn mooiere denkbaar, maar ook deze trap van het "Maritiem Museum" in Rotterdam ziet er best stijlvol uit.

Wat mij opvalt is dat hij zo transparant is. Hij staat niet ergens in een hal of zo, maar midden in een zaal.

Voor mij is hij daarom ook onderdeel van hetgeen er te zien is in het museum, al heeft dat niets met scheepvaart te maken.

Hooguit kun je het idee hebben dat je op "de Brug" staat als je van boven naar beneden kijkt.

Ketelbinkie

Herkent u hem?

Hij staat een beetje nostalgisch uit het raam te staren in het Maritiem Museum in Rotterdam, uitkijkend over de haven.

Jawel, dit is nu "Ketelbinkie", van: "Toen wij van Rotterdam vertrokken, ....".

Om precies te zijn is het "Ketelbinkie 2". De eerste versie stond op de Wilhelminakade bij de Spido en is in 1994 herplaatst naar Katendrecht. In 1998 maakte Huib Noorlander een tweede Ketelbinkie die dus in het Maritiem Museum staat. Dit beeld is kleiner en de houding is in spiegelbeeld, vergeleken met het eerste exemplaar.

Je kunt overigens deze prachtige smartlap beluisteren op You Tube, vertolkt o.a. door "De Havenzangers". Of is dit "Frans van Schaik"?, daar is discussie over.

Er is ook nog een versie met de tekst erbij op de site van Sigurd (een site over de talen van West-Europa): door het "Peter Blanker Consort".

Veel genoegen daarbij!

Mataró

Het "Maritiem Museum" in Rotterdam heeft natuurlijk allerlei wetenswaardigheden op het gebied van de scheepvaart, over havens, etc. Maar het heeft ook een groot aantal scheepsmodellen, variërend van een oud Vikingschip, gevonden in de Flevopolder, tot een replica van de "Titanic".

"Het Mataró-model dateert uit begin 15e eeuw en is daarmee het oudste scheepsmodel van West-Europa.

Het is dan ook één van de topstukken van het Maritiem Museum. Het zou afkomstig zijn uit een kapel in Mataró, een kustplaats bij Barcelona. Mogelijk schonk een schipper het als dank voor een behouden thuiskomst."

De Buffel

Ik ben er nog niet aan toe gekomen om melding te maken van het bezoek dat wij op 26 januari met de "Foto Cirkel Zeewolde" brachten aan het "Maritiem Museum" in Rotterdam.

"Midden in het bruisende hart van Rotterdam... Het Maritiem Museum Rotterdam behoort tot de top van maritieme musea in de wereld en presenteert een breed scala aan tentoonstellingen en evenementen voor jong en oud."

Zo vermeldt de enigszins chaotische website, die vooral gericht is op kinderen. Terwijl er ook voor volwassenen best iets te zien en te beleven valt in het museum. Alleen al uit nostalgie naar de tijd dat grote cruiseschepen nog de belangrijkste internationale vervoersmogelijkheden waren.

Buiten in de Leuvehaven, omgeven door allerlei kantoortorens, ligt het Museumschip "De Buffel".

Het is duidelijk dat de vrijwilligers er zeer zuinig op zijn. Met een statief naar binnen was strikt verboden, waarschijnlijk uit angst dat er met al die wijduitstaande poten iets beschadigd zou worden.

Je hebt dan ook zeebenen nodig om de camera een beetje stil te houden, zoals hier is te merken in de officiershut.

De Oude Hoeve

Rondom het binnenplein van de "Abdij van Tongerlo" staan diverse gebouwen waaronder deze Oude Hoeve uit 1640, een voormalige boerderij die ook nog dienst heeft gedaan als washuis en als bakkerij.

In de drukte van alledag is het heerlijk om er even tot rust te komen, zoals ook deze Belgische dame kennelijk doet na haar zondagse fietstochtje.

Een mooi moment op deze eerste zondag van de vastentijd.

De Refter

Het "Ontmoetingshuis" van de Abdij van Tongerlo is een verblijfscentrum, gelegen in het hart van de Abdij. Te midden van dit historisch en religieus kader wil het Ontmoetingshuis hoofdzakelijk onderdak bieden aan groepen, verenigingen of instellingen die binnen haar muren activiteiten willen organiseren van christelijke en/of culturele aard."

De maaltijden kunnen genomen worden in de Abdijrefter, samen met de Abdijgemeenschap.

Er is een apart gedeelte voor gasten. De maaltijd wordt in stilte genoten, maar na afloop kan het er best gezellig toegaan.

Abdijhof

De "Abdij van Tongerlo" is een centrum voor religieuze ontmoeting, met een Gastenkwartier, een Ontmoetingshuis, een Boekhandel, een Iconenatelier en een speciaal Museum met het schilderij "Het Laatste Avondmaal" van Leonardo Da Vinci.

Dat alles is gelegen rond een grote binnenplaats, die te bereiken is via twee indrukwekkende poorten. Vroeger zullen deze gesloten zijn geweest voor buitenstaanders en vooral voor de "vijanden" van het klooster.

Maar tegenwoordig staan ze altijd gastvrij open.

Abdij van Tongerlo

Onder het kopje "Mijlpalen uit onze geschiedenis" vertelt de website van de "Abdij van Tongerlo":

"Op verzoek van heer Giselbert van Castelre, een vermogend landheer, kwamen omstreeks 1130 enkele norbertijnen van de Sint-Michielsabdij van Antwerpen zich op zijn landgoed in Tongerlo vestigen. Deze jonge kloosterstichting ontstond in het kader van de kerkelijke vernieuwingsbeweging rond Norbert van Gennep, die in Prémontré (Fr.) rond 1121 met een gemeenschap van reguliere kanunniken was begonnen."

Sindsdien heeft de Abdij menige stormen moeten doorstaan. Het is na te lezen op de site waar ook een uitgebreider document over de geschiedenis is te downloaden.

Vasten

Vorig jaar maakte ik melding van het bezoek dat ik, met een aantal anderen, in 2008 bracht aan de "Abdij van Tongerlo".

In maart hoop ik daar weer een weekend naar toe te gaan.

Een goede gelegenheid om in deze tijd van "Vasten" met en tussen de Norbertijner broeders even afstand te nemen van de dagelijkse beslommeringen die je leven soms kunnen beheersen, en eens een poosje stil te staan bij de werkelijk belangrijke dingen in het leven.

"De stille ruimte scheppen waar ze even tot rust komen en zich hervinden in het licht van de waarheid.", zoals ze zelf het doel van hun leven formuleren.

Bruggetje

Bruggen en bruggetjes kunnen allerlei functies hebben.

De online-"Encyclopedie" kent maar liefst 22 betekenissen van het woord "Brug".

Om te beginnen, hoewel die als laatste wordt genoemd in de encyclopedie, is er natuurlijk de verbinding om aan de overkant van een rivier te komen.

In de scheepvaart is het de plaats waar de stuurman het roer in handen heeft.

Maar, in overdrachtelijke zin is er ook het "bruggenslaan" tussen mensen om tegenstellingen te overbruggen. Dat spreekt mij altijd zeer aan.

Je kunt echter ook een bruggetje slaan naar een ander onderwerp, als je in gesprekken of gedachten iets met elkaar wilt verbinden of gewoon op een nader onderwerp wilt overstappen.

Deze laatste betekenis wil ik nu gebruiken. Morgen begint er weer een nieuwe fase in het jaar. De Vastentijd.

Oldenaller

Ik ben onlangs nog eens terug gegaan naar de plek waarmee ik vorig jaar mijn Blog ben begonnen: kasteel "Oldenaller" in Putten.

Een prachtige plek bij ons in de buurt waar het heerlijk wandelen is. We zijn er door de jaren heen in alle seizoenen regelmatig geweest en het is steeds weer idyllisch.

Ook dit kasteel ontbreekt terecht niet op de website: "Kastelen en buitenplaatsen in Nederland" van Kees Kasteel.

Happy Valentine

Dit zijn weliswaar geen rozen, maar ik heb gisteren gehoord dat dat eigenlijk "vieze" bloemen zijn, omdat veel rozenkwekers er volgens "Natuur en Milieu" ongeoorloofde bestrijdingsmiddelen bij gebruiken.

(De AID bestrijdt overigens de beschuldiging van Natuur en Milieu dat zij te laks is bij de controle.)

Maar een bosje tulpen is toch ook wel goed?

Achter de wolken...

Het blijft koud, het blijft winter, en inmiddels kijkt iedereen er naar uit dat dat een keer afgelopen is.

Troost u, ik weet het zeker: achter de wolken schijnt de zon.

Koud hè?

Een tijd geleden heb ik aangegeven dat ik me niet zou houden aan al die acties van "Dag van..., van-dit-en-van-dat".

Ik maak (weer) even een uitzondering, omdat ik denk dat het een goed doel dient.

Het is vandaag "Warme truiendag", een initiatief van "Het Klimaatverbond".

Een actie, zowel in België als in Nederland om iets te doen voor het milieu: zet de verwarming een graadje lager en doe een warme trui aan.

Er is vandaag alle reden voor een warme trui, maar los daarvan is het ook zeker de moeite waard om even aan het milieu te denken.

Aanbevolen dus.

Er zij licht

Ik begin het nieuwe jaar maar weer gewoon opnieuw met: "Er zij licht".

Want zonder licht geen leven, en zonder leven geen bestaan.

Ook niet voor de fotografie.

Feiten

Bij een goede evaluatie na een jaar hoort natuurlijk ook dat je de feiten op een rij zet.

Bij de start van deze Blog heb ik aangegeven dat ik niet een bepaalde specialiteit heb, maar dat ik mijn foto's in rubrieken zou indelen en wel zou zien wat het meest zou scoren.
De verdeling over de 388 in het afgelopen jaar geplaatste foto's is als volgt:

- Steden en Architectuur 100
- Macro en Close-up 54
- Personen 25
- Landschap en Natuur 127
- Abstract 22
- Diversen 92

Maar ik ben niet altijd volledig en consequent geweest. Al vrij snel ontdekte ik dat ik het wel leuk vond om ook een andere verwijzing te maken naar de onderwerpen. Vandaar dat er een hele reeks labels is ontstaan. Het geeft aan dat ik kennelijk geneigd ben om mij breed te oriënteren. Of gewoon chaotisch ben, dat kan natuurlijk ook. Dat mag iedereen zelf uitmaken.

Het volgende punt bij deze "zelfevaluatie" is het aantal bezoekers van deze site:
Stand per 10 februari 2010 van de Sitemeter:

- 5.617 visits; gemiddeld 17 per dag; gemiddelde bezoektijd: 1,4 minuten.
- 12.529 pageviews; gemiddeld 31 per dag; gemiddelde bezoektijd: 1,8 minuten.

Er zijn 4 vaste volgers.

Tenslotte de enquête die ik op de site heb geplaatst.
Totaal 9 reacties. Ik had eerlijk gezegd wel wat meer verwacht, maar kennelijk gaat dat zo.
De waardering: 77 % zeer goed, 22 % goed. Dat valt dan weer mee.
Hartelijk dank aan diegenen die de moeite namen de enquête te vullen.

Conclusie?

Ik doe dit vooral omdat ik er zelf plezier aan beleef en ik ben blij dat een aantal anderen het ook leuk vindt.

Tijd om even stil te staan

Dit Blog bestaat vandaag precies één jaar.
Tijd om even af te stappen en stil te staan.
Ik heb me natuurlijk afgevraagd wat dit jaar heeft gebracht en welke foto ik ter gelegenheid van deze verjaardag vandaag zal gaan publiceren.

Heb ik het licht al ontdekt?
Nee, door het jaar heen ben ik er zelfs achter gekomen dat dit een opgave is waar men gedurende de hele mensheidsgeschiedenis al mee bezig is. Zie de uitgebreide studie over "Het Licht" van Arthur Zajonc.

Geef ik het dan op?
Nee, ook niet, want ik heb gemerkt dat ik gedurende de ontdekkingsreis heel veel interessante dingen tegen kom, waardoor de reis zelf minstens zo interessant is als het te bereiken doel. Een beetje vergelijkbaar met het verhaal van Parcival en de "Heilige Graal": Tijdens de zoektocht naar het mystieke beleef je steeds nieuwe avonturen.

Moet ik het doel bijstellen?
Nee, want als je steeds weer iets nieuws ontdekt, en het ook nog iets is wat je met plezier doet, is het geen opgave om er mee door te gaan. Ghandi heeft eens gezegd: "Als je doet wat je leuk vindt hoef je nooit meer te werken". Dat is misschien wat overdreven.
Maar Jan Peter van Doorn schreef onlangs in zijn boek "De ontdekking van je ding": "Als iedereen z'n ding doet, wordt de wereld leuker."
Nou, dat willen we toch? Blijft dus de vraag:

Welk beeld past hierbij, welke foto?
Natuurlijk één die met het licht te maken heeft. Maar, het hele leven heeft met licht te maken. En met donker trouwens.
Iets dus wat met het licht in je leven te maken heeft? Iets mysterieus? Maar, is alles in het leven niet één groot mysterie?
Laat ik niet te ingewikkeld doen. Het moet dus gewoon iets lichts zijn uit het dagelijks leven. Maar wel iets wat nieuws-gierig maakt. Iets wat ik tijdens mijn reis naar de "Ontdekking van het Licht" ben tegengekomen en wat mij er toe brengt om verder te gaan:

Waarom staat die fiets daar eigenlijk?
Geen idee. Gewoon, van iemand die even wilde stilstaan, misschien?
Weet je.., ik stap gewoon op en ga verder.

Licht onderweg

Misschien dat ik me niet zo populair maak bij sommige instanties als ik beweer dat er vooral 's avonds en 's nachts veel "Licht is te ontdekken". Te veel als u het mij vraagt.

Het moet natuurlijk veilig zijn op de openbare weg, maar ik denk dat het hier en daar ook best een tandje minder kan met de straatverlichting.

Dat is goedkoper en beter voor het milieu.

Hippeastrum

Volgens de website "Tuinadvies" is plantkundig de juiste naam van deze bloem: "Hippeastrum" , maar in de volksmond is deze beter bekend als de "Amaryllis".

Op "Wikipedia" is te vinden dat de Amaryllis een geslacht is van bolgewassen uit de narcisfamilie (Amaryllidaceae), dat endemisch is in Zuid-Afrika. (Dat betekent dat het van nature uitsluitend in één gebied voorkomt, Zuid-Afrika in dit geval.)

"Het geslacht is vernoemd naar een herderin uit de idyllen van de Griekse schrijver Theocritus en een pastorale van de Romeinse schrijver Vergilius.

Het geslacht werd oorspronkelijk door Carolus Linnaeus veel ruimer opgevat dan tegenwoordig. In het begin van de 20e eeuw werd het geslacht beperkt tot de belladonnalelie (Amaryllis belladonna). In de plantenhandel wordt de naam nog steeds breder gebruikt, met name voor soorten uit het Zuid-Amerikaanse geslacht Hippeastrum.
In 1998 werd een tweede soort beschreven: Amaryllis paradisicola."

Dan weten we dat ook weer.

Amaryllis

Ik heb mij onlangs nog eens gestort op de Amaryllis in onze vensterbank.

Nou ja gestort. Ik heb hem met de nodige omzichtigheid alle kanten opgedraaid om hem goed tot zijn recht te laten komen.

Want ook bloemen hebben rechten, niet waar?

Maar het valt nog niet mee om hem vervolgens goed in beeld te krijgen. Scherpte, lichtinval, ..kan beter. Misschien had ik een invulflits moeten gebruiken? Donkere achtergrond? Maar dan wordt het weer zo'n begrafenissfeer. Ik heb bewust de sneeuw als achtergrond willen gebruiken.

Blijven proberen denk ik dan maar.

Moeilijk

Seneca schijnt eens gezegd te hebben:

"Niet omdat het moeilijk is durven we het niet aan, maar omdat we het niet aandurven is het moeilijk".

Die uitspraak schoot mij te binnen toen ik dit gebouw zag van de Universiteit van Utrecht.

Wie haalt nu in zijn hoofd om zo'n gebouw te ontwerpen? Je moet er wel lef voor hebben.

Maar of ik het nou mooi vind? Of er door wordt geïnspireerd?

Ìk zou dit niet aangedurfd hebben.

Stilte a.u.b.

Ik kan me voorstellen dat u zich bij de vorige foto's afvroeg of hier in de Universiteitsbibliotheek van De Uithof in Utrecht ook studenten zijn die studeren.

Jazeker, en niet te weinig. En met allemaal een eigen ruime plek, voorzien van een computer met internetaansluiting, zoals dat tegenwoordig ook hoort.

Het lijkt me een genot om hier te studeren. Dat was wel wat anders in mijn tijd.....

Mooi zwart is niet lelijk

Zwart heeft soms de naam somber te zijn.

Maar de architect van de Universteitsbibliotheek in Utrecht, Wiel Arets, heeft mijns inziens laten zien dat zwart ook mooi en stijlvol kan zijn.

Maar daar zijn de meningen over verdeeld. Zie o.a. de architectonische analyse van Frank van Leersum op zijn weblog "Aureon.nl".

Who's Afraid of Red, Yellow and Blue

Dit leent zich natuurlijk ook voor fantasieën over "Who's Afraid of Red, Yellow and Blue", het schilderij van "Barnettt Newman", dat destijds zoveel ophef heeft veroorzaakt.

Niet alleen vanwege de aanschafkosten door het Stedelijk Museum met ons belastinggeld, ook vanwege het feit dat ene heer Daniel Goldreyer het doek na de beschadiging in 1986 gewoon met een verfroller had gerestaureerd.

Sindsdien zijn er allerlei kunstuitingen waarin de kleuren rood, geel en blauw voorkomen, waaraan ik deze foto toevoeg.

Misschien levert het ook wel een miljoen op. Wie weet.

Mondriaan

Je kunt je natuurlijk afvragen of de architect het ook zo bedoeld heeft, maar mijn eerste reactie hier is dat dit op een Mondriaan lijkt: kubistisch aan de buitenkant, een lijnenspel van binnen

In werkelijkheid is het de hal van de Universiteitsbibliotheek in de Uithof in Utrecht. Vanaf de bovenverdieping bezien.
Eenvoudig, stijlvol, prachtige kleuren, mooie vlakverdeling, en vooral rustgevend.
Echt een plek om in alle rust een goed studieboek te lezen.

Overigens is er voor "Piet Mondriaan" een leuk museum ingericht in zijn geboortehuis aan de Kortegracht in Amersfoort.

De Uithof

Ik hou van mensen en van de natuur, maar ik kan ook genieten van een mooi gebouw.

Onlangs was ik in De Uithof in Utrecht, de Universiteitsbibliotheek van de UU om precies te zijn, en ik werd daar getroffen door de stijlvolle architectuur die ik daar aantrof.

Een vierkant gebouw, waar je aan de buitenkant weinig inspirerends aan kunt ontdekken, maar als je binnengaat is het verrassend: modern, prachtig kleurgebruik, en het ademt een sfeer van rust uit. Sereen haast.

De man hier op de voorgrond lijkt aan te geven: loop even mee, dan zal ik het laten zien.