Toen ik zo om mij heen keek naar voorwerpen om te plonzen, dacht ik natuurlijk ook aan onze vissen buiten.
Maar,... dat gaat te ver. Er zijn grenzen.
Overigens ben ik verbaasd dat deze vissen nog steeds leven. Ik doe er nooit wat aan. Dat is misschien ook wel te zien. Ik voer ze niet. Heb al tijden niet schoongemaakt. En toch zitten deze vissen al zeker tien jaar in dit piepkleine vijvertje gemaakt van een cementbak.
Alleen dat al verdient natuurlijk groot respect!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten